«Жайлаудағы өмір»
Бұл шығарма – қазақ даласының мәңгілік сұлулығын, көшпелі тіршіліктің сәні мен мәнін паш еткен туынды. Алдыңғы пландағы көк майсаға малы жайылған ауыл, еркін шапқан салт аттылар – даланың еркін рухын бейнелейді. Артқы жағындағы асқар шыңдар мен қарлы мұздықтар – табиғаттың ұлылығын паш етеді.
Киіз үйдің алдындағы бие сауып, дастарқанға ас әзірлеген ана бейнесі – отбасы құндылығы мен қонақжайлықтың символы. Бұл көрініс арқылы суретші жайлаудың көркем табиғатын ғана емес, қазақ тұрмысының жанды бір сәтін қылқаламмен мәңгіге таңбалаған.
Туынды ұлттық бояуы қанық, табиғат пен тұрмысты үйлестірген ерекше шығарма ретінде кез келген кеңістікті көркейтіп, жылулық пен рухани байлық сыйлайды.
На картине изображен pastoralный пейзаж с тремя овцами, пасущимися на зелёном лугу. Вдали видно две фигуры, одна из которых идет по тропинке, а другая, возможно, наблюдает за овцами. Фон пейзажа характеризуется зелеными холмами, густыми деревьями и мягкими оттенками, создающими атмосферу спокойствия и умиротворения.